Wolna Szkoła Waldorfska to część niezależnego ruchu edukacyjnego, w którym na świecie działa ponad 1000 szkół. Pochylamy się z podziwem nad wyjątkową indywidualnością każdego dziecka. Dzięki bogatemu programowi nauczania łączącego dyscypliny akademickie, artystyczne, sportowe i praktyczne, nasi przewodnicy dzieci w wieku szkolnym prowadzą je do samopoznania, aby zmierzyły się z rzeczywistością i sprostały wyzwaniom świata, rozbudzając w nich ciepło serca, jasność myśli i siły do działania.

„Dziecko przyjąć w głębokim szacunku, wychować w miłości i pozwolić mu odejść wolnym.” R.Steiner

Ratunku, ta wiedza mnie przerasta !!

CELE

U Jerome Brunera [Relevanz der Erziehung s.124] znaleźć można ciekawą obserwację: "Jednym z pierwszych wrażeń, jakie dziecko wynosi ze szkoły, jest to, że nagle przydatne okazują się techniki zupełnie inne niż stosowane dotychczas. Teraz - w szkole - trzeba tłumić fantazję, wyobraźnię, bystrość odgadywania, obrazowość ujęć, aby nauczyć się czytania i pisania, rysunków i arytmetyki. Przywiązuje się wielką wagę do tego, że po raz pierwszy dziecko może jasno i dokładnie wyrazić, co ma na myśli. Atmosfera wyraźnie przychylna jest uzdolnieniom werbalnym: używa się słów, aby mówić o słowach, które znowu odnoszą się do innych słów „W trakcie dalszej edukacji ta metoda nauki staje się jałową sztuką dla sztuki".

U nas dzieje się inaczej!
W katalogu celów kształcenia coraz częściej wymienia się rozwój kreatywności, wyobraźni, intuicji, uczenie w atmosferze gry i zabawy, ale też gotowość do uczestnictwa w społecznych zadaniach i konfliktach, gotowość do współpracy i wyrzeczeń. Mówi się coraz częściej o "nowych" rodzajach inteligencji. Howard Gardner w 1983 opracował model, w którym rozszerza definicję inteligencji poza umiejętności mierzone przez testy inteligencji. W ostatnich latach badacze zaczęli się zajmować szczególnie jednym z rodzajów inteligencji tzw. emocjonalnej. Dla znawców steinerowskiej sztuki wychowania są to radosne przebłyski tego, co znamy już od 100 lat, kiedy R. Steiner dokładnie sformułował i uzasadnił naukę o - można by powiedzieć - 3 obszarach inteligencji i związanymi z nimi 12 zmysłami - co daje 12 rodzajów inteligencji. Nauka dochodzi już do 8 (chociaż część z nich odnosi się do tych samych zmysłów) i już zapewne niedługo odkryje kolejne.

Od naukowych teorii i odkryć, do wcielenia ich w życie i zreformowania pedagogiki ... daleka droga! Jednak dla nas, praktyków, najważniejsze jest to, że sztuka wychowania, zwana pedagogiką waldorfską lub steinerowską, od samego początku kształtuje świadomie proces i metody wychowawcze oraz edukacyjne, mając świadomość tego, że człowiek to nie tylko istota mająca pięć zmysłów i logiczne myślenie. 12 zmysłów, 4 temperamenty, 7 procesów życiowych, potrzebę rozwijania wyobraźni, intuicji, siły woli, uczucia i myślenia oraz rozwoju osobowości ku bycia wolnym. Te elementy i jakości przenikają sztukę wychowania w codziennej praktyce. Przenikają i kształtują ją z artystyczną lekkością i w atmosferze entuzjazmu.

Jak mówi J.W. Goethe "To tylko prawdą jest, co płodne"

Stawianie celów jest stosunkowo łatwe.
Prawidłowe rozpoznanie czym są powyższe wartości i jasne ich sformułowanie jest już trudniejsze.
Jeszcze trudniejsze staje się wskazanie, jak te cele wychowania chce się osiągnąć w praktyce.
Najtrudniejsza staje się codzienna praktyka; dobra metoda rozwoju tych zdolności u dzieci w procesie kształcenia.

My zdajemy sobie z tego sprawę.
Sztuka wychowania świadomie stawia cele i prowadzi do zastosowania ich w praktyce.
Każdy nauczyciel posługując się tymi samymi zdolnościami, kreatywnością i twórczą wyobraźnią, na bazie swych specjalistycznych kompetencji (które ciągle rozwija), tworzy autorski program z określonym celem.

I na tę wyprawę zaprasza uczniów.

Staramy się zachęcić do poznania i poruszania się po świecie wiedzy z mapą , której nie trzeba znać na pamięć , tylko nauczyć się ją czytać i rozumieć i mieć wyobraźnię, która z dwuwymiarowej płaszczyzny obudzi ją do życia w przestrzeni. Aby tego dokonać, musimy wyjść ze swojej skorupy schematycznego myślenia, normatywnego postrzegania, schowanych uczuć. Nasze zadanie to stworzyć warunki aby stało się to jakby niezauważenie, bez lęku.

No to jeszcze raz.....

Spokojnie, wiemy że to cię przeraża, uwierz nie tylko ciebie,

 nas i rodziców również, ale jesteśmy z tobą.

Spokojnie, zaufaj nam, nauczymy cię jak stopień po stopniu 

zdobywać najwyższe szczyty :)

A kiedy już nauczysz się swobodnie biegać po górach ....

wskoczysz na swój najwyższy szczyt i utrzymasz równowagę,

a my będziemy cię tylko podziwiać i asekurować z dołu ..

Przyświeca nam zasada, aby towarzyszyć młodemu człowiekowi na jego drodze tak, aby dopomóc mu w rozwoju, bez lęku - do wolności.

Zamiast ocen i oceniania - rozpalamy entuzjazm i zdolność inicjatywy
Zamiast testów i ciągłych sprawdzianów - rozbudzamy wyobraźnię twórczą.
Zamiast rywalizacji i wyścigu - kształtujemy umiejętność współpracy i zainteresowania otoczeniem.
Zamiast dostosowania do szablonów i testów - rozbudzamy twórczą wyobraźnię.

Poprzez artystyczne /obrazowe przekazywanie wiedzy uelastyczniamy myślenie w ramach nauczania przedmiotów ścisłych.
Kształtujemy sferę uczuciową poprzez sztukę i artystyczne rzemiosło.
Elastyczności i sprawności wolicjonalnej uczymy poprzez różnorodną aktywność ruchową. Zdolności społeczne rozwijajmy poprzez realizację wspólnych projektów.

Każdemu procesowi towarzyszy świadomość, jak ważne jest równoważenie zdolności i skłonności uczniów pomiędzy światem własnego wnętrza a otaczającą go społecznością uczniów i nauczycieli.