Teatr odgrywa w naszej szkolenie zwykle ważną rolę już od samego początku. Jak to ? zapytacie, pierwszoklasiści tworzą teatr? Tak. Mamy doświadczenie w pracy z różnymi formami teatru, od teatru baśni, poprzez teatr kukiełkowy, teatr cieni, teatr klasyczny, muzyczny współczesny.....Pracują z nami osoby które są w tej materii niezwykle doświadczone, zarówno w pedagogice jak i w pracy artystycznej. W takim procesie po kilku latach dzieci zupełnie naturalne czują się na scenie, nie mają też większych problemów z autoprezentacją.
Każdorazowo praca nad przedstawieniem powoduje budowanie koleżeńskich więzi na coraz dojrzalszym poziomie. Tutaj wszystko zależy od wszystkich. Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Kreatywne wykorzystanie wszystkich umiejętności artystycznych zdobytych w innych przedmiotach znajduje tutaj swoje zwieńczenie, w przygotowaniu roli, kostiumu, scenograafii czy muzyki.
W ciągu roku każdy uczeń co najmniej dwa razy znajduje się na scenie, co w perspektywie 12 lat owocuje dużym doświadczeniem.
Czym teatr może stać się dla jednostki?
Uczeń musi się intensywnie skupić na swojej roli, z czasem jego zadaniem staje się wczucie się w charakter obcej postaci aż do właściwego dla niej gestu i mimiki. To uczy obserwacji siebie i otoczenia. W tym procesie może odkryć nowe talenty, których wcześniej nie dostrzegał. Świadoma praca nad słowem mówionym jest tutaj niezwykle istotnym elementem kształcenia, które w żadnej innej dziedzinie nie zachodzi z taką intensywnością i takim zindywidualizowaniem. Granie w zespole kształci społeczne zdolności. No i oczywiście w trakcie procesu artystycznego przechodzi się zarówno samodzielnie jak i z całą grupą przez przeszkody problemy i załamania, które mszą zostać przezwyciężone.To umacnia samoświadomość i wiarę we własne siły. A na koniec zostaje jeszcze wynagrodzone oklaskami publiczności, która widzi już tylko wspaniały efekt końcowy.
